وظایف یک صنعتگر پس از برجام
آیا تا بحال به این نکته دقت کرده اید که چرا بسیاری از مصرف کنندگان داخلی آن چنان باید باشد، نسبت به محصولات داخلی احساسی ندارند و این در حالی است که در بسیاری از کشورها که با کشورمان قابل قیاسند این احساس به شدت قوی است.
شاید در نگاه اول پاسخ این باشد که کیفیت محصولات داخلی در سطح پایینتری نسبت به محصولاتی که در خارج از کشور تولید میشوند قرار دارند که شاد اصلا چنین چیزی وجود نداشته باشد. ولی شاید دلیل دیگری نیز وجود داشته باشد مانند احساس سوء استفاده صنعتگران از اعتماد مصرف کنندگان و عدم تلاش برای بهبود محصول با وجود اقبالی که مصرف کنندگان داخلی نسبت به این محصولات داشتند.
شاید این احساسی همان احساسی است که باعث میشود اقبال برای خرید محصولات خارجی، حتی از نوع چینی، بیشتر باشد. این اتفاق همانند اتفاقی که برای هواوی افتاد در حالی که GLX با تولید محصولاتی با کیفیتی بالاتر از هواوی وارد بازار کشور و در ابتدا نیز توانست به انتخاب اول گروهی از جامعه بدل شود ولی در ادامه نتواست به موفقیت ابتدایی خود ادامه دهد.
شاید همین دلیلی باشد برای اتفاقات اخیر پیرامون صنعت خودرو. با وجود بازار بسیار خوب و تضمین شدهای که با عوارض بالای 100 درصد مصرف کنندگان در بسیاری از دوران ها به ناچار مجبور بودند از محصولات داخلی خرید کنند و در نتیجه یود بسیاری را سرازیر ین صنعت میکرد هیچکدام از خودروسازان نتوانستند این سود سرشار در جهت رشد خود بهره بگیرند و مجبور نشوند تکنولوژی چند دهه پیش را در محصولات خود استفاده کنند و محصولی را که سالهاست از خطوط تولید شرکت های مرجع خارج شده است با تغییرات بسیار کلی در جا لیوانی و حذف محافظ باتری روانهی بازار کنند.
در این شرایط است که مردم بدل خواهند شد به
خائنین
پس شاید بهتر است پس از رفع تحریم ها به این نیز فکر کنیم که وظیفهی صنعتگران چیست؟؟؟؟
و سوال بزرگتر اینکه وظیفه ی دولتمردان چه خواهد بود در حفاظت از بازار صنعتگران؟
